(Author's Note: Last night was really awesome so I've decided to post three chapters today to celebrate the weekend. Woot! Woot! - Lee)
“Magreview
na tayo,” pagbabasag ni Tin sa katahimikan.
“They
fought again this morning. Nakakasawa na talaga.”
May mga
namumuong luha sa mga mata ni Sophie, nagbabadyang pumatak.
“Parang inconsistent lines,” wala sa diwang
bulong ni Tin.
“What?”
“Inconsistent
lines. Walang solusyon. Hindi nagkakatagpo kahit nasa iisang plane lang.”
“Ha!
Math na naman,” pa-simpleng ibinaon ni Sophie ang kanyang mukha sa unan. “Yep,
they’re like inconsistent lines. Although I don’t think they’re exactly going
in the same direction. Mabuti ka pa.”
“Wow.
Dahil patay na ang tatay ko? Right, maswerte ako.”
“That’s
not what I mean, dummy! At least, hindi mo kailangang ma-stress araw araw dahil
sa walang katapusang pag-aaway ng parents mo.”
Sa isang
banda ay tama si Sophie. Mula nang mamatay ang kanyang ama sa isang aksidente
noong sampung taong gulang siya ay kay Tin na ibinuhos ni Aling Teri ang
atensyon nito. Tiningnan ni Tin ang kaibigang nagbubukas ng notebook para sa
pagrereview nila. Ayaw na ayaw ni Tin na nakikitang malungkot si Sophie. Gusto
niyang siya ang nakakapagpasaya dito.
“Knock,
knock,” biglang hirit ni Tin para mawala ang sumpong ng kaibigan.
“Oh boy,
here we go again. I’m sure korni yan.”
“Eto
naman, ang KJ. Sige na, knock knock na.”
“Ok
fine. Who’s there?”
“Skew
line.”
“Math pa
rin?”
“Skew
line!!!”
“Ok, ok!
Skew line, who?
“A-skew!
Maligo ka na kasi amoy pa-skew ka na.” At gumulong gulong nang katatawa si Tin sa
kama ni Sophie.
“Oh. Em. Gee. Tin, you are the corniest person
ever! Wait, asan ang line dun? Di ba skew line dapat?”
“Line-ya
naman, andami mo pang sinasabi. Maligo ka na kasi!”
Nabura
ang lungkot sa mukha ni Sophie at napalitan ng pagkayamot. Isang malutong na
tawa ang iginanti ni Tin sa kanya.
No comments:
Post a Comment